ถ้ามองดูคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต เราจะเห็นว่าความสำเร็จของพวกเขามีรากฐานมาจากแรงขับสู่ความสำเร็จนั่นเอง เขาเหล่านั้นล้วนได้รับแรงบันดาลใจที่อยากจะเป็นคนสำคัญ หรือทำอะไรสักอย่างในชีวิต ความใฝ่ฝันที่จะเป็น หรือทำอะไรสักอย่าง มักเป็นการเดินทางที่เริ่มต้นตั้งแต่เราเป็นเด็กเล็ก ๆ แรงขับที่คุณมีจะผลักดันคุณให้ก้าวไปข้างหน้า การมีชีวิตอยู่รอดและมีชัยชนะในชีวิตที่วุ่นวายแล้วเต็มไปด้วยการแข่งขันได้ เราต้องมีแรงขับอยู่ในใจ

ตลอด 15 ปีที่ผ่านมา เราได้พบเห็นคนที่มีความรู้ และมีความสามารถมากมายที่ล้มเหลวไม่เป็นท่า เพราะเขาไม่มีแรงขับเพียงพอที่จะผลักดันเขาไปให้ถึงจุดหมาย บางคนที่มีชีวิตรอดในสังคมอาจจะไม่มีอะไรเลย ทั้งความรู้ ความสามารถ หรือแม้แต่ความสามารถ หากแต่เขามีแรงขับมากพอที่จะทำให้เขามีชีวิตรอดได้ ดังนั้น ในการจ้างงาน เราจึงต้องตรวจสอบแรงขับในใจของผู้สมัครแต่ละคน ว่ากล้าแกร่ง และสอดคล้องกับวัตถุประสงค์และวัฒนธรรมของบริษัทเราหรือไม่

ความสามารถสำหรับการทำงานในปัจจุบันและอนาคต
ความสามารถคือศักยภาพของมนุษย์ที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ เราจึงต้องการผู้ที่มีความสามารถมากที่สุดมาทำงาน เพื่อที่ว่าเราจะสามารถเติบโตเร็วกว่าคนอื่นๆ เราต้องการคนที่เหมาะสมสำหรับการทำงานระยะยาว เราจึงต้องพิจารณาอย่างถี่ถ้วนทุกขั้นตอนเพื่อที่จะให้ได้มาซึ่งประวัติย่อที่ตรงตามคุณสมบัติให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อที่ว่าเราจะได้มีทางเลือกมาก และผู้สมัครที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุดจึงจะได้ตำแหน่งนั้นไป

อย่างไรก็ตาม บริษัทบางแห่งรู้สึกว่าตนเองสู้บริษัทที่ใหญ่กว่าหรือมีชื่อเสียงมากกว่าไม่ได้ และไม่สามารถดึงดูดผู้สมัครที่เก่งๆ และมีคุณสมบัติครบถ้วนได้ ในทำนองเดียวกัน บริษัทที่มีชื่อเสียงกว่าก็อาจจะมีความเชื่อผิด ๆ ที่ว่า พวกเขาจะต้องได้ผู้สมัครที่ดีที่สุด เพราะเขามีชื่อเสียงกว่า

บริษัทก็เหมือนกับคน คือ มีความเท่าเทียมกันโดยพื้นฐาน การจัดลำดับของบริษัทจึงไม่ได้ดูจากผลกำไร ชื่อเสียง หรือภาพลักษณ์ภายนอก หากแต่เราจัดอันดับบริษัทโดยดูจากการสร้างคุณภาพชีวิตที่ดีให้กับพนักงานของบริษัท บริษัทที่มีชื่อเสียง มั่นคง และใหญ่โตนั้นเป็นผลมาจากจำนวนผู้ถือหุ้น ซึ่งไม่มีอะไรเกี่ยวกับพนักงานเลย ดังนั้นคำถามสำคัญที่เราควรถามคือ คุณภาพชีวิตที่ดีของพนักงานในแต่ละบริษัทคืออะไร เราไม่ได้เปรียบเทียบชีวิตของพนักงานจากฐานรายได้ เหมือนที่เราไม่ได้วัดบริษัทจากผลกำไร ทุกคนต้องการความสุขและสมควรได้รับสิ่งนั้น โดยไม่จำเป็นว่า พนักงานคนนั้นทำงานให้กับบริษัทใด สิ่งเหล่านี้ขึ้นอยู่กับนโยบายทรัพยากรมนุษย์ของบริษัทที่จะต้องสร้างคุณภาพชีวิตของพนักงานของตน

กลับมาที่เรื่องของเกณฑ์...
ความสำเร็จคือเกณฑ์มาตรฐานที่ใช้วัดความสามารถของคน ดังนั้นเมื่อเราเชื่อมั่นว่าเกณฑ์การให้คะแนนของมหาวิทยาลัยนั้นดี และได้มาตรฐานอยู่แล้ว เราก็ไม่จำเป็นต้องหาวิธีการทดสอบอย่างอื่นอีก เพราะระบบการให้คะแนนของมหาวิทยาลัยสามารถบอกได้ว่า คนที่ได้เกรดที่สูงกว่าแสดงให้เห็นความสามารถของเขาที่จะเข้าใจ วิเคราะห์ และจัดการงานต่าง ๆ รวมทั้งแสดงระดับความรับผิดชอบของคน ๆ นั้นที่มากกว่าคนอื่นๆ การสอบโดยเฉลี่ยประมาณ 50 ครั้งในระหว่างการเรียน 4 ปีในมหาวิทยาลัยน่าจะเพียงพอที่จะวัดความสามารถที่แท้จริง เพราะในมหาวิทยาลัย พวกเขาต้องพึ่งตนเอง ผ่านการทดสอบที่ไม่ใช่เพียงการทดสอบภายใต้สถานการณ์เฉพาะที่บริษัทจัดขึ้นเท่านั้น สำหรับผู้ที่มีประสบการณ์ในการทำงาน ความสำเร็จในที่ทำงานเป็นเรื่องสำคัญ เรียกได้ว่าสำคัญสำหรับเรามากกว่าประสบการณ์ทำงานเป็นปี ๆ เพราะความสำเร็จแสดงว่าคน ๆ นั้นจะพัฒนาได้ไกลเท่าไร การพัฒนาในอนาคตเป็นเรื่องสำคัญ นอกจากความสามารถที่เขามีในปัจจุบันแล้ว เรายังต้องมองศักยภาพในอนาคตของเขาด้วย

ระหว่างการสัมภาษณ์ เราจะพยายามให้ผู้สมัครขายจุดเด่นของตนเองให้ได้ โดยให้โอกาสเขาได้เล่าเรื่องราวของตัวเอง และเหตุผลว่าทำไมพวกเขาจึงสมควรได้รับเลือกให้มาทำงานกับเรา เรากลับไม่นิยมจัดวิธีการทดสอบอย่างเป็นทางการ เพราะเราไม่เชื่อว่าวิธีการทดสอบจะสามารถตัดสินความสามารถของผู้สมัครและบอกได้ว่าเขาเต็มใจจะทุ่มเทให้กับงานของบริษัทมากน้อยเพียงไร แต่เราใช้วิธีการสัมภาษณ์ เราต้องการให้เขาบอกเราว่าเขามองว่าตัวเขาเป็นอย่างไร เพราะเขาเท่านั้นที่จะพูดเรื่องนี้ได้ดีกว่าใคร น่าเสียดายที่ผู้สมัครส่วนใหญ่ไม่เตรียมตัวให้พร้อมตอบคำถามแบบนี้ เรารู้ว่าแต่ละคนต้องใช้เวลาคิด พิจารณาให้ดีก่อนจึงจะตอบคำถามเหล่านี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ทัศนคติต่อผู้คน งาน และสิ่งแวดล้อม
ทัศนคติเป็นตัวชี้นำชีวิตคน การตัดสินใจทั้งหมดของเราตั้งอยู่บนพื้นฐานของความเข้าใจที่เรามีต่อคน งานและสิ่งแวดล้อมของเรา ความสามารถเป็นสิ่งสำคัญ แต่ทัศนคติเป็นตัวควบคุมทิศทางของความสามารถอีกที บางครั้งคนที่มีความสามารถก็ล้มเหลวเอาง่าย ๆ เพราะไม่มีทัศนคติที่ดีที่จะทำให้ใช้ความสามารถเป็นไปในทิศทางที่ถูกต้อง

เรามักจะพบคนที่มีความสามารถได้ง่ายกว่าคนที่มีทัศนคติที่ดี บางครั้งคนที่มีความสามารถที่สุดก็ไม่ใช่คนที่เหมาะสมที่สุดสำหรับตำแหน่งที่ว่าง เพราะเขาอาจมีปัญหาอื่นที่เห็นได้ชัดในที่ทำงาน อาทิ การยึดตัวเองเป็นหลักโดยไม่คำนึงถึงสิ่งอื่น การมีทัศนคติที่ดีเลิศเป็นสิ่งจำเป็น เพราะมันทำหน้าที่เป็นตัวบ่งบอกพื้นฐานจิตใจของคนเรา

บางครั้ง เราสามารถหาคนที่มีทัศนคติที่ดีได้ โดยพิจารณาจากงานอดิเรกและความสนใจของเขา แต่อีกสิ่งหนึ่งที่เราพิจารณาด้วยก็คือ ความสัมพันธ์กับเพื่อนและผู้ร่วมงาน หากบริษัทได้พนักงานที่มีทัศนคติที่ดี ความขัดแย้งและปัญหาเรื่องการเมืองที่ไม่จำเป็นในบริษัทจะลดลงได้มาก

เมื่อเปรียบเทียบระหว่างทัศนคติกับแรงขับแล้ว ทัศนคติมีน้ำหนักมากกว่า เพราะคนที่มีทัศนคติที่เหมาะสมและสอดคล้องกับแนวการทำงาน จะทำให้ผู้สัมภาษณ์ประทับใจได้ดีกว่า เรามักจะอยากทำงานกับคนที่เรารู้สึกว่าเราสามารถทำงานด้วยได้